جداسازی و کلون ژن ifs از گیاه سویا (رقم ویلیامز 3) و بررسی بیان آن تحت تیمار با الیسیتورهای مس و عصاره مخمر به روش نیمه کمی

گیاهان دارای دو دسته متابولیت های اولیه و ثانویه می باشند. متابولیت های اولیه به صورت مستقیم در رشد و نمو تاثیر می گذارند، در حالی که متابولیت های ثانویه به صورت عمومی نبوده و به طور مستقیم بر رشد و نمو تاثیر نمی گذارند. این ترکیبات دارای طیف گسترده و متنوعی در گیاهان بوده و برخی از آن ها متعلق به خانواده خاصی از موجودات می باشند. برای مثال، ایزوفلاونوییدها دسته ای از ترکیبات فلاونوییدی هستند که به طور اختصاصی در گیاهان لگوم یافت می شوند و دارای اهیمت دارویی بالایی از قبیل ضدسرطان، ضد یائسگی، کاهش ابتلا به بیماری های قلبی می باشند. جنیستین یکی از مهمترین ترکیبات ایزوفلاونی است که توسط آنزیم ایزوفلاون سنتاز (ifs) از پیش ماده نارینجینین (از ترکیب فلاوانونی) تولید می شوند. در این تحقیق به منظور کلون کردن ژن کدکننده آنزیم ifs از گیاه سویا (رقم ویلیامز 3)، پس از تکثیر این ژن با استفاده از پرایمرهای اختصاصی با استفاده از آنزیم dna پلیمراز pfu و برش توسط آنزیم های برشی در پلاسمید بیانی pet28a کلون و به روش شوک حرارتی به باکتری ا.کلای سویه dh5? منتقل گردید. باکتری های ترانسفورم شده روی محیط کشت کانامایسین دار غربال شده و پس از استخراج پلاسمید از این باکتری ها، تایید کلون شدن ژن با استفاده از تکثیر اختصاصی ژن در حضور پرایمرهای آن صورت گرفت. علاوه بر آن برش پلاسمید توسط آنزیم های برشی اختصاصی (hindiii و xbai) نیز تاییدی بر کلون شدن این ژن بود. از طرف دیگر بیان این ژن به صورت نیمه کمی در حضور الیسیتورهای عصاره مخمر و مس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بیانگر تاثیر مثبت تمامی غلظت های الیسیتورهای عصاره مخمر بر بیان این ژن بود و بیشترین بیان در زمان 16 ساعت تیمار، غلظت 1/0% و 5/0% بدست آمد. در حالی که الیسیتور مس تنها در دو غلظت 4 و 8 میکرومولار در زمان 16 ساعت بیان ژن صورت گرفت و بیشترین سطح بیان نیز در غلظت 4 میکرومولار، زمان 16 ساعت بدست آمد. با توجه به خاصیت آنتی اکسیدانی ترکیبات مسیر فلاونوئیدی و القای تنش اکسیداتیو توسط فلزات سنگین و عصاره مخمر پیشنهاد می شود که افزایش بیان ژن ifs پاسخی برای کاهش اثرات این تنش می باشد.